Најчесто овие мутации за користат како индикатор (баркод, маркер) за следење на епидемиолошки особености, како на пример поврзаност и потекло на кластери и единки во кластерите. Вака на својот ФБ профил ни даде објаснување познатиот молекуларен биолог Горан Кунгуловски од Истражувачкиот центар за применета микробиологија и Биотехнологија Био-Инженеринг.

Горан вели дека според прелиминарните извештаи,  новиот сој во Велика Британија е дефиниран од 14 мутации и 3 делеции и изгледа како да води до зголемена преносливост на вирусот, но не и до негативно влијание на клиничката слика. Најзначајните од нив се во spike генот: N501Y којашто е на позиција во рецептор-сврзувачкиот дел (RBD) кој директно обавува контакт со ACE2 рецепторот и веројатно го зголемува афинитетот кон него. Делецијата 69-70del, нејзината улога не се знае. P681H мутацијата пак се наоѓа на furin-засечното место во spike коешто може да има улога во влезот на вирусот во клетките.

Не би требало да има влијание врз ефикасноста на вакцините на Pfizer/BioNTech и Moderna но останува да видиме. Убавината на овие РНК вакцини е што со истата технологија и ланец на производство и тестирање, теоретски може веднаш (или релативно брзо) да се направи вакцина за било кој нов сој што произлегува од мутации во Spike протеинот.

Ова се прелиминарни податоци и потребни се додатни студии и секвенционирања. Не треба да се паничи, се гледа крајот на тунелот.